मिलन

आकाशातून धरतीला
भेटण्या सख्या तो आला
सरं सरं कोसळती धारा
किती भेटीसं आतूर झाला.

नवी भेट हि दोन क्षितीजांची
श्रावण मासि अलगद जाहली
ऊन पावसी खेळ पाहुनी
धरती हि ती जणू लाज़ली.

पहा पहा वरुण ही भुलतो
धरणीचे लावण्य पाहूनी
सृष्टी हि सवागतात रमते
जणू हिरव्या गालिच्यांमधुनी.

इतुके निरागस प्रेम पाहुनी
नयनही गेले आज दिपुनी
असे अनोखे मिलन पाहुनी
त्रृप्त जाहले आज मी मनी.

असे अनोखे मिलन पाहूनी
त्रृप्त जाहले आज मी मनी.

-माधवी..

मझ्या एका मैत्रिणीने हि कविता केली आहे. माधवीनं.
कविता मनाला भावली , वाटल आपल्याला पण असं कविता वैगरे करता आली असती तरं......
मस्त पैकी blog वर post केली असती....म्ह्टंल एकदा विचारतो तिला.... कि, करु का post तुझी कविता माझ्या blog वरं...आणि मग मी तिची रीतसर permission घेतली. ती हो म्ह्टंली, नुसतं हो नाहि, तर म्हंटली सगळ्या कविता post करं. खुप बंर वाटलं.